Emekli amirallerin hadsiz bildirisi tarihe kara bir leke olarak işlenirken, yansımaları da devam ediyor. 10 amiralin gözaltına alınması ile birlikte bu hadsiz teşebbüsün perde ardı da yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı.
Pekala emekli amirallerin bir ortaya gelerek gece yarısı bu türlü bir bildiriyi yayınlaması ne manaya geliyor? sorusu akıllardaki yerini korurken, “Darbecilerin ve darbeciliğin emeklisi olmaz” diyen tarihçi Cemil Koçak’a nazaran bütün cuntaların ardında emekli subaylar vardı.
İşte Sabah Gazetesi’nden İsa Tatlıcan’ın Sabancı Üniversitesi Öğretim Üyesi, “Darbeler Tarihi” kitabının muharriri Prof. Dr. Cemil Koçak ile sohbetinden başlıklar:
Skandal bildiriyle ilgili “emekli amiraller nasıl darbeci oluyor?” tezini savunanlara darbeler tarihinden çarpıcı karşılıklar… “Darbecilerin ve darbeciliğin emeklisi olmaz” diyen tarihçi Prof. Dr. Cemil Koçak‘a nazaran bütün cuntaların gerisinde emekli subaylar vardı.
DARBECİ TALAT AYDEMİR DE EMEKLİ SUBAYDI
27 Mayıs’ın akabinde darbeye ihanet edildiğini düşünen Albay Talât Aydemir, birinci darbe teşebbüsünden sonra yardımcıları ile birlikte emekli edilmişti. Aydemir, emekli albay olarak Ankara’da Kızılay’da Orduevi’nde oturup çay kahve içerken, müsaadeli çıkan Harp Okulu öğrencileri de, onun önünden selâm vererek geçerlerdi. Bunda ne var ki diyenler çıkabilir. Sonuç ikinci darbe teşebbüsüne vardı. O gece Aydemir, eski üniformasını giyip, Harp Okulu’na yani darbe karargâhına geldi. Aslında Harp Okulu’nda muvazzaf subaylar da, onu bekliyorlardı. Emekli ve muvazzaf subaylar, 21 Mayıs 1963 darbe teşebbüsünde omuz omuzaydı yani!
27 MAYIS’IN EMEKLİ SUBAYLARI
27 Mayısçı olup da, MBK’den tasfiye edilen 14’ler de emekli subaylardı; hatta yurt dışına sürgüne gönderilmişlerdi. Ama onlar da, eski cunta üyeleriyle irtibatlarını sürdürüyorlardı. Yurda dönünce de gerek Aydemir ile gerek ordu içindeki başka darbecilerle temaslarına devam ettiler. Kimileri da Aydemir’in darbe teşebbüsüyle yine tutuklandı!
EMEKLİ GENERAL MADANOĞLU CUNTASI
Tekrar 27 Mayıs’çı olup da, daha sonra tasfiyeye uğrayanların en değerli isimlerinden biri olan emekli general Cemal Madanoğlu’ydu. 12 Mart 1971 darbesinin çabucak öncesinde cunta içindeydi. Cunta, yalnızca emekli subaylardan oluşmuyordu olağan ki, muvazzaf çok sayıda üyesi de vardı. Meşhur 9 Mart darbe planlamasının beyinlerinin bir kısmı da, Madanoğlu cuntasının üyesiydi. Burada da emeklilerle muvazzaflar omuz omuzaydı yani..
28 ŞUBAT’IN KARARGÂHI DENİZ KUVVETLERİ’YDİ
Anlaşılan Deniz Kuvvetleri Komutanlığı, çok daha eski tarihlerde ‘karargâh’ olarak seçilmiş ve darbenin ana gövdesini oluşturmak üzere tasarlanmış. 28 Şubat periyodu ve sonrasında da takımları buna uygun olarak gözden geçirilmiş muhakkak ki. Bu devirlerdeki terfi ve tayinlerle halihazırdaki emekli amirallerin bir karşılaştırması, eminim değişik sonuçlar verecektir. Ayrıyeten, 15 Temmuz gecesinde Deniz Kuvvetleri’nin aldığı rol de yine hatırlansa güzel olur.
AMİRALLER ALT RÜTBELİLERİ İSTEMEMİŞ
Olağan şartlar altında bildiri hazırlayanların bildiriyi güçlendirmek için olabildiğince çok imzacı bulmaları beklenir. Lakin bu sefer yalnızca ‘amiraller kulübü’ tercih edilmiş ki, bunun özel bir nedeni olmalı. Eminim, Deniz Kuvvetleri’nden pek çok kurmay emekli albay da imzacı olabilirdi ancak bu yol tercih edilmemiş. Bu ruh halini anlamak için Talât Aydemir’in ‘Üç Yıldız Bir Penaltı’ ismini taşıyan anılarına bakmak gerekir. Orada orduda ‘rütbe’nin, terfinin ne kadar hayatî ehemmiyette olduğu çok açık bir biçimde anlatılmaktadır zira.
ASKERİN HER AÇIKLAMASI DARBENİN AYAK SESİDİR
Türkiye’de darbeler tarihini yazmış bir kişi olarak, emekli olsun olmasın, askerlerin her türlü açıklaması, bir darbenin ayak sesleri olarak okunmalıdır. Darbe dinamiğinin harekete geçirilmesi için düşünülmüş ve gündeme alınmıştır. Darbelerin yurt dışı kontağı ile ‘sivil’ uzantıları da gözden uzak tutulmamalıdır elbette. Darbecilerin ne vakit ve neden “hassasiyet” gösterdiklerine gelince; bunlar da, Türkiye’nin yakın tarihinde şimdi mürekkebi kurumamış olan ‘eski metinler’de bulunabilir. Bu cinsten açıklamalar her vakit darbe için ‘işaret fişeği’ olmuştur.
AMAÇ MONTRÖ DEĞİL KANAL İSTANBUL
Orduyla hükümetin ortasına çomak sokmak niyeti de çok açık… Geçendeki büyükelçiler açıklamasının ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin kampanyasının akabinde bu bildiri, Kanal İstanbul sorununda de arbedenin boyutunu çok açık hale getirmiştir. Demek ki; Kanal İstanbul projesi, dışarıdan bakıldığında katiyen mahzur olunması gereken bir davadır. Demek ki, bu projenin siyasi ve askeri sonuçları, dışarısı için çok telaş verici hale gelmiştir. Tam da kanal projesinin başlayacak olmasının anons edildiği sırada bu bildiri, tespih tanelerinin sadece birini oluşturmaktadır!
CHP 1960’TA DARBENİN TADINI ALDI
CHP’den reaksiyon gelmedi-gelmez de. CHP, 1960 darbesinin tadını aldığından bu yana darbecilerle işbirliği siyasetini içselleştirmiştir. Elbette, bir yandan, el altından amiralleri savunacaklar; ama öteki yandan da, bunu çok açıkça yapamazlar, zira ‘darbeci’ ithamı onları tekrar ‘eski mevzileri’ne geri götürür. Özetle, “Nereden çıkarıyorsunuz darbe teşebbüslerini, hiç şimdiye kadar Türkiye’de emekli askerler darbe mi yapmışlar?” üzere demagojiye başvuracaklar. Ellerinde ayrıca bir sermaye yok zira.
DARBECİNİN VE DARBECİLİĞİN EMEKLİSİ OLMAZ
Darbeciler açısından emekli olmak hiçbir mana tabir etmiyor. Özcesi; darbecilerin ve darbeciliğin emekliliği olmaz. Eski tanışıklıklar, temaslar, irtibatlar, misyon bağları, altüst komuta hiyerarşileri, hepsi birden ‘tarih’ olmuyor yani. Günlük hayatta hepsi dimdik ayakta kalmaya devam ediyor. Unutulmasın ki, generaller ve amiraller, emekli olunca da talep ederlerse Orduevleri’nde kalmaya devam ediyorlar. Orduevleri bu manada yeni ‘karargâh’ halini alıyor. Teşkilâtlanma açısından muazzam kolaylıklar var bu hayat içinde. Hasılı; darbecilerin ve darbeciliğin emekliliği olmaz!
