Bunu başaracak kadar yeterli değilim, sevilmeyi hak etmiyorum, keşke daha hoş olsaydım, yaptığım işi kimse beğenmiyor… Bu ve gibisi cümleleri kendinizle konuşurken lisana getiriyor musunuz? Gerçekleştiremediğiniz hayalleriniz için pişmanlık duyuyor, lakin alışkanlıklarınız yüzünden yerinizden kıpırdayamıyor musunuz? İşte kendini sabote etmek tam da bu türlü bir durum.
Bulunduğunuz yerden ayrılmak her vakit o kadar da kolay değildir. Değişim riskli, vakit, alan ve emek gerektiren bir süreçtir. Ayrıyeten bilinmeyen oluşu da dert oluşturan bir faktördür. Bu değişimi göze almadıkça kendinize olan itimadınız de vakitle sarsılacaktır. Zira konfor alanının dışarısına çıkmak gözünüzü korkutacaktır. Bu durumun içerisinde yer almaya devam etmek öz saygınızı da kaybetmenize neden olur. Bu nedenle kendinizi algılama biçiminizle ilgili bir gözden geçirme gerçekleştirmeli ve değişimle barışmalısınız. Mevcut dar alanımızın güvenirliğine duyduğumuz inanç, değişim ve gelişim kademelerimizi engelleyen yanılgılı bir niyet yaklaşımıdır. Kendi kendini sabote eden beşerler başarılı olmanın önüne set çekerler. Kendilerini düşman oluşturan bu beşerler, kendilerine neyin düzgün geleceğini bilseler de, bu davranışları sergileyemez ve isteklerinden yoksun olurlar.
Freud, uygarlık geliştikçe özgürlükle, güvenliğin yer değiştirdiğine işaret etmektedir. İşte güvenlik konusunda gitgide artan türlü tasaların ortaya çıkması, kendimizi sabote etmekle sonuçlanmamalıdır.
Kendimizi sabote etmemizin sebepleri nelerdir?
Kendi kendini sabote etmenin birçok sebebi bulunabilir. Örnek verecek olursak;
-Hata yapma korkusu,
-Sorumluluklardan kaçmak,
-Başarısızlık ve eleştirilme korkusu,
-Başarı korkusu (Beraberinde yalnızlığın geleceğini düşünmek)
-Kendini bedelsiz hissetmek,
-İyi şeyler hak etmediğini düşünmek,
-Değişimi kabullenmemek,
-Çevresel baskılardan ürkmek
Ayrıyeten, bu aksiyonun kökeni çocukluk yıllarına dayanıyor da olabilir. Kimi çocuklar anne ve babalarına başarılı görünerek onları keyifli etmek ve dikkatlerini çekmek ister. Bu nedenle kendilerini olduğundan daha yetenekli ve zeki gösterme gayreti içine girerler. Bu eğilim de yıllar içerisinde kendini sabote etmeye dönüşebiliyor.
Öteki taraftan bilinçaltına yerleşmiş yanlış fikir kalıplarına da dikkat etmek gerekiyor. Örneğin çocukluk yıllarında; varlıklı bireylerin, haksız ve hileli çıkarlarla varlıklı olduklarına inandırılmış yanlış bir niyet yaklaşımı, o kişinin önüne çıkan güçlü olma ile ilgili fırsatları yok saymasına sebebiyet verebilir. Böylelikle kişi, güçlü olmak için şuurlu olarak çok uğraş harcamasına karşın bilinçaltına yerleşmiş bu kusurlu niyet virüsü nedeniyle kendini sabote ederek bir türlü emeline ulaşamayacaktır.
Kendi bedelinizin farkına varın
İnsanın kendini olumlu algılaması, benlik münasebetleri sırasında ehemmiyet kazanıyor. Bir Afrika atasözünün dediği üzere kendi içinizde düşmanınız yoksa dışarıdaki düşmanlar sizi incitemez. Önceliğiniz kendinize inanmak olmalı.
Öz benlik, öz yeterlik üzere kavramlar çocukluk devirlerinden itibaren geliştiriliyor. Bu noktada ebeveynlerin çocuklarla olan bağlantıları büyük değer taşıyor. Kaliteli bir irtibat, bireylerin geleceğini şekillendiriyor. Nasıl bir ömür kalitesine sahip olacağınız ve davranış biçimleriniz bu periyotlardan itibaren kendisini açığa çıkarıyor. Münasebetiyle ebeveynlerle gerçekleştirilen kaliteli irtibat öz sabotaj riskini azaltıyor.
Hangi yaş kümesinde olursanız olun, başarısızlık ve başarısızlığa karşı hissedilen tehditlerin de insanlara öğrenme ve gelişme fırsatları meydana getirdiğini unutmayın. Başarısız olunan durumlarda, benliğinize olan saygınızı korumak için sabote etme stratejilerine başvurmak yerine başarısızlığa neden olan durumlarla yüzleşebilirsiniz. İş ve özel hayatımızda daha öz inançlı, memnun, gelişime açık ve başarılı bireyler olabilmenin yolu buradan geçiyor.
