Söz konusu dava dilekçesinde; son günlerde çeşitli mecralarda TMSF şirketleri üzerinden gündeme getirilmeye çalışılan iftira ve tezlere tek tek karşılık verdi.
Başbakan Yardımcılığı yaptığı devirde TMSF’nin kayyum olarak görevlendirilmesi sürecini ve bu süreçte şirketlerin üst seviye kamu vazifelileri tarafından başarılı yönetilebilmesi için oluşturdukları kontrol sistemini izah etti.
TMSF’NİN KAYYUM OLARAK GÖREVLENDİRİLMESİ SÜRECİ
“TMSF’den sorumlu Bakan olarak misyon yaptığı 24.05.2016-19.07.2017 tarihleri ortasındaki Başbakan Yardımcılığı devrinde; idare şurası üyelikleri, küme şirketlerin sayısının fazlalığına nazaran 3 ile 11 şahıstan oluşan kamu-özel kesim istikrarı üzerine oturtulmuş, idare konseyi liderleri üst kamu vazifelileri ortasından görevlendirilmiş, özel daldan atananlar idare şurası lideri yapılmamıştır. Örneğin, kamuoyunda bugünlerde tartışma konusu olan Boydak Holding’in İdare Konseyi Başkanlığı’nı, Fon Şurası Üyesi Muhittin Gülal ve daha sonra da tekrar Fon Heyeti Üyesi Yılmaz Şener yapmışlardır. Koza Altın şirketinin idare heyeti başkanlığı, müvekkilin misyon periyodu boyunca, Başbakanlık Müsteşar Yardımcısı Hakim Ergün Ergil tarafından yerine getirilmiştir.
04.07.2017 tarihi itibariyle, Fon Heyetinin ve Başbakan Yardımcılığı (Sayın Nurettin CANİKLİ) Makamının kararlarıyla büyük kısmı kamu işçisi olmak üzere bu şirketlere toplam 312 kişi idare şurası lideri ve idare konseyi üyesi olarak atanmıştır.
Şirketlerin idare şurası başkanlıklarına ve idare konseyi üyeliklerine ataması yapılan kamu işçisi olan bireylerin unvanları aşağıda gösterilmektedir;
SPK 2. Başkanı
BDDK Lideri,
Gençlik ve Spor Bakanlığı Müsteşarı,
Antalya Valisi,
Adana Valisi,
Giresun Valisi,
Uşak Valisi,
Başbakanlık Müsteşar Yardımcısı,
Aksaray Defterdarı,
Balıkesir Defterdarı,
Bilecik Defterdarı,
Çankırı Defterdarı,
Bursa Defterdarı,
Bolu Defterdarı,
Denizli Defterdarı,
Erzurum Defterdarı,
Gaziantep Defterdarı,
İzmir Defterdarı,
Muğla Defterdarı,
Kars Defterdarı,
Kastamonu Defterdarı,
Kütahya Defterdarı,
Rize Defterdarı,
Samsun Defterdarı,
Van Defterdarı,
Siirt Defterdar Vekili,
Zonguldak Defterdar Vekili,
Uşak Defterdar Yardımcısı,
Ataşehir Kaymakamı,
Beykoz Kaymakamı,
Beşiktaş Kaymakamı,
Beypazarı Kaymakamı,
Fatih Kaymakamı,
Fethiye Kaymakamı,
Kağıthane Kaymakamı,
Turgutlu Kaymakamı,
Ümraniye Kaymakamı,
Üsküdar Kaymakamı,
BOTAŞ Genel Müdürü,
İstanbul Ticaret Vilayet Müdürü,
Rektör Yardımcısı,
Genel Müdür Yardımcıları,
TMSF Heyet Üyeleri,
TMSF Lider Yardımcıları,
TMSF Küme Koordinatörleri,
TMSF Daire Liderleri,
TMSF Daire Lider Vekili,
TMSF Avukatları,
TMSF Uzmanları,
TMSF Denetçileri,
TMSF Başkanlık Müşavirleri,
TMSF Memur,
Antalya Vergi Dairesi Lideri,
İzmir Vergi Dairesi Lideri,
Adana Vergi Dairesi Lider Vekili,
Manisa Vergi Dairesi Lider Vekili,
Gaziantep Vergi Dairesi Lideri,
Vergi Kontrol Şurası Küme Lider Vekili,
İstanbul Vergi Daire Lider Vekilleri,
Konya Vergi Dairesi Lideri,
Malatya Vergi Dairesi Lideri,
Muğla VDK Küme Lideri,
Bursa Vergi Dairesi Küme Müdürü,
Vergi Dairesi Müdürleri,
Vergi Dairesi Müdür Vekilleri,
Vergi Müfettişleri,
Kırıkkale Ulusal Emlak Müdürü,
Üniversite Öğretim Üyeleri, (Doçent ve Profesör)
Belediye Müfettişi,
Maliye Bakanı Özel Kalem Müdürü,
Valilik Özel Kalem Müdürü,
Polatlı Ulusal Emlak Müdürü,
Bakanlık Müşavirleri, Başbakanlık Müşavirleri,TBMM Personeli
Maden İşleri Genel Müdürü,
Başbakanlık Uzmanları,
Tarım Bakanlığı Müşaviri,Ziraat Mühendisi,
Şirketlerin idare heyetlerine üye olarak özel daldan görevlendirilen unvanlar ise aşağıdaki üzeredir:
Yeminli Mali Müşavirler,
Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler,
Avukatlar,
Eski TMSF Yöneticileri,
Özel Bölüm Yöneticileri,
Özel Dal Finans Yöneticileri,
Banka Yöneticileri,
Tekstil Mühendisi,
Harita Mühendisi.
Ayrıca, Maliye Bakanlığı’ndan süreksiz görevlendirmeyle, Merkezi Kontrol Elemanı kökenli 11 Vergi Müfettişinden müteşekkil bir kontrol grubu oluşturulmuştur. Kontrol takımı hem idare heyetlerini ve yöneticileri mali açıdan denetlemek ve hem de idare konusunda karşılaştıkları sorunların tahlili için yol gösterici bir işlev ifa etmek üzere Başbakan Yardımcılığı bünyesinde kurulmuştur.
Şirketlerin mülkiyeti, mahkemelerce müsadere kararı verilip şimdi Hazineye geçmediği için bu şirketlerin satılması da kelam konusu olmamalıdır. Zira yargılama sonunda, şirketin faaliyetlerinde kabahat ögesine rastlanmamış ise, şirketler sahiplerine geri verilecektir. Genel kural bu olmakla birlikte; ziyan eden, mali yapısı bozulmuş ve ayağa kalkma imkanı bulunmayan şirketlerin kayyumlar tarafından yönetilmelerinin bir manası bulunmamaktadır. Bu nedenle bu şirketlerin; daha fazla bedel kaybetmeden bir an evvel satılarak, elde edilen meblağın bir kamu bankasında bloke edilerek nemalandırılması, mahkemenin şirket hakkında müsadere kararı vermesi halinde, satış bedelinin nemasıyla birlikte Hazine’ye aktarılması, sahiplerine iade edilmesi kararı çıkması halinde ise satış meblağının nemasıyla bir arada şirketin sahiplerine verilmesi en rasyonel ve hukuksal sistem olarak karşımıza çıkmaktaydı.
O devirde, kamuoyunda bu şirketlerin satılacağı biçimindeki spekülasyonun sonlandırılması ve TMSF’ye yol haritası oluşturmak üzere bu durum 680 Sayılı KHK’nın 81’inci hususuyla yasal bir düzenlemeye kavuşturulmuş ve karara bağlanmıştır. Buna nazaran, TMSF’nin kayyum atandığı şirketler, TMSF’nin bağlı olduğu Bakanın atadığı yöneticiler tarafından ticari teamüllere uygun olarak ve basiretli tüccar üzere yönetileceklerdir. Lakin, bu şirketlerin mali durumu, paydaşlık yapısı, piyasa şartları yahut başka sıkıntıları nedeniyle mevcut halin sürdürülebilir olmadığının tespit edilmesi durumunda, şirketin veya varlıklarının yahut malvarlığı kıymetlerinin satılmasına yahut feshi ile tasfiyesine TMSF’nin alakalı olduğu Bakan tarafından karar verileceği karar altına alınmış ve böylelikle TMSF’nin kayyum olarak atandığı şirketlerinin satılmasının önü kapatılmış ve sistem denetim altına alınmıştır.
Oluşturulan bu yapının sonucu olarak kayyum atanan şirketlerin tamamı üretimlerini, istihdam kapasitelerini, karlılıklarını ve piyasa pahalarını artırmışlardır. Hiç birisinin piyasa bedeli, önemli ekonomik dalgalanmalara ve şoklara karşın azalmamış, mali yapılarının bozulması nedeniyle rastgele bir iflas yaşanmamıştır. 900’dan fazla şirket ve şahsi malvarlıklarının Devlet tarafından hiçbir şirketi mali açıdan geriye götürmeden son derece başarılı bir formda yönetilmeleri Dünya iktisat tarihinde karşılaşılmış bir durum değildir.”
