Vışhorod kentinin kuzeyindeki Kozaroviçi köyü, Dinyeper Irmağı’nın kıyısında bulunuyor.
Rusya ile Ukrayna ortasında 24 Şubat’ta başlayan savaşın birinci günlerinde Rus ordusunca ele geçirilen köy, savaşın izlerini taşıyor. Burada, sivillere ilişkin meskenlerin yanında Rus askerlerinden kalan siperler ve askeri materyaller bulunuyor.
Yaklaşık bir ay çatışmaların yaşandığı köyün, ülkenin başka yerleşim ünitelerine akınlar için “kalkan” olarak kullanıldığı belirtiliyor.
Taarruzlara maruz kalan Kozaroviçi köyü sakinleri, bu süreçte yaşadıklarını anlattı.
“Biz, onlar için kalkan gibiydik”
AA’nın haberine nazaran; köy sakinlerinden Nella Gonçar, Rus birliklerinin şubat sonunda köylerine girdiklerini ve meskenlerini akınlarda kullandıklarını söyledi.
Gonçar, “Biz onlar için kalkan üzereydik. Köyden çıkmamız için onlara yalvardık lakin meskenden bile çıkmamıza müsaade vermediler. Askeri teçhizatları avlu içinde tutuyorlardı ve buradan ateş ediyorlardı. Yaklaşık 1 ay silah sesleriyle yatıp kalktık. Vahim seslerden sağır olduk.” dedi.
Meskeninin bir mühlet sonra füzenin isabet etmesi nedeniyle yandığını aktaran Gonçar, “Köyümüzde meskenim üzere 38 konut bombalanıp yandı. Artık yan sokaktaki bir konutta kalıyorum. Her şeyimiz kül oldu. Yardıma muhtaçlığımız var.” diye konuştu.
“Rusları buraya çağırmadık, kimden kurtarmaya geldiler”
Kimi akrabalarının Rusya’da yaşadığını anlatan Gonçar, şunları kaydetti:
“Onlar, savaş öncesi misafirliğe geliyordu, tıpkı masada yemek yiyorduk. Savaş başladıktan sonra durumumuzu soran hiç olmadı. Onları görmek bile istemiyorum. Zira köyümüzde öldürülen çok kişi var. Sivillerden kimileri meyyit bulundu, kimileri kayıp, kimilerinin ise esir düştüğünü ve Rusya’ya götürüldüğünü öğrendik. Rusları buraya çağırmadık. Kimden bizi kurtarmaya geldiklerini hala anlamış değilim. Hatamız yok.”
“Açlıktan az kalsın ölüyorduk”
Soyadını söylemek istemeyen yaşlı bayan Vera da akınlar nedeniyle 20 günden fazla mahzende kaldıklarını anlatarak, “Açlıktan az kalsın ölüyorduk. Müthiş anlar yaşadık. Mahzen bizi kurtardı, lakin meskenimiz yandı gitti.” dedi.
Vera, “Kendime ‘neden bize saldırdılar’ sorusunu soruyorum ve karşılığını bulamıyorum. Biz makus bir şey mi yaptık? Beynim bunu algılamıyor. Ukrayna’da barış ve huzur içinde yaşıyorduk. Kimseden kurtarılmamıza gereksinimimiz yoktu. Ülkemizi seviyoruz.” halinde konuştu.
“Kardeşim öldürüldü”
Kozaroviçi sakini Nikolay ise köyün Rus askerlerince Ukrayna’nın başka yerleşim ünitelerine hücum düzenlemek için kullanıldığını söz ederek, “Evlerimiz kurşunlandı. Garajım otomobille birlikte yandı. Çocuklarım hala kendine gelmeye çalışıyor.” dedi.
Kardeşinin yakınlardaki Demidov köyünde ikamet ettiğini söyleyen Nikolay, “Kardeşimi yaklaşık 1 ay aradıktan sonra meyyit bulduk. Kardeşim baştan vurulmuş.” sözünü kullandı.
