Bir müddettir geçimsizlik yaşayan çift, Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek boşanmak istedi. Tarafları eşit kusurlu bulan mahkeme, erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verdi.
Davacı erkeğe kusur olarak yüklenilen vakıalar istinaf kanun yoluna başvurulmadığından katılaştı. Davalı bayan, kusur belirleme tarafından kararı temyiz edince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi.
“TAZMİNAT İSTEYEBİLİR”
Yargıtay’ın geçen günlerdeki kararında şöyle denildi:
- Erkeğin mutlaklaşan kusurlu davranışları yanında ‘Kadından ortak çocuk istemediği’ anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma nazaran boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkeğin davalı bayana oranla daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, tarafların eşit kusurlu olduklarının kabul edilmesi yanlışsız olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
- Türk Uygar Kanunu’nun 174/1-2 unsuru, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı hücuma uğrayan tarafın, kusurlu olandan maddi ve manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı bayanın ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına taarruz teşkil ettiği anlaşılmaktadır.
- O halde mahkemece, tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, tazminata temel olan fiilin yükü ile hakkaniyet kuralları dikkate alınarak davalı bayan faydasına uygun ölçüde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerekirdi.
- Yanlışlı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı biçimde karar kurulması yordam ve kanuna ters olup bozmayı gerektirmiştir.
- Tarafların gerçekleşen toplumsal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik şartlarına nazaran davacı bayana verilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Uygar Kanunu’nun 4. hususundaki hakkaniyet prensibi de dikkate alınarak daha uygun ölçüde nafakaya hükmedilmesi gerekir.
- Bu taraf gözetilmeden yazılı biçimde karar kurulması yordam ve kanuna karşıt olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.
KAYNAK: İHA
