İngiliz The Telegraph gazetesinin aktardığına nazaran, araştırma, 15 Mart-15 Temmuz 2020 tarihleri ortasında Kovid-19 belirtileriyle hastanede tedavi edilen ve durumu kritik olan 230 yetişkin Ekvadorlu hasta üzerinde gerçekleştirildi. Bu bireylerin bir kısmı deniz düzeyindeki hastanelerde bir kısmı da rakımı 2850 metreye varan coğrafyalardaki hastanelerde tedavi görüyordu.
Hastaların neredeyse yarısının hipertansiyon, diyabet ya da kronik böbrek hastalığı üzere altta yatan bir sıhhat sorunu bulunuyordu. Hastaların yüzde 65’i erkek, yaş ortalaması ise 60’tı.
NEREDEYSE İKİ KATI MÜHLET
Yapılan incelemede ortaya şu sonuç çıktı. Yüksek rakımlı bölgelerdeki hastaların ortalama hayatta kalma müddeti 39 günken, deniz düzeyindeki hastaların ortalama hayatta kalma mühleti 21 gün, yani başka kümenin neredeyse yarısı oldu.
Uzmanlar bu durumun, yüksek rakımda yaşayan bireylerin hipoksemiye yani kandaki oksijen düzeyinin düşüklüğüne daha alışkın olmalarıyla açıklanabileceğini belirtti.
Hipoksemi, Kovid-19’un yaygın semptomlarından biri. Rakımın yükselmesi kandaki oksijen düzeylerinde düşüşe neden oluyor. Bir diğer deyişle bu bölgelerde yaşayanların hipoksemiye toleransı daha yüksek oluyor.
Bilim mecmuası medRxiv’te yayımlanan ve şimdi hakem kontrolünden geçmemiş olan araştırmanın özetinde uzmanların şu sözleri yer aldı:
“Yoğun bakım ünitesinde tedavi edilen bu kritik hastalara baktığımızda, yüksek rakımlı hastanelerde tedavi edilenlerin hayatta kalma müddetlerinde gözle görülür bir artış bulunuyordu. Yüksek rakımlı ağır bakım ünitesine yatırılan Kovid-19 hastalarının ağır olay skorları 72 saat içinde güzelleşme gösterdi. Üstelik teneffüs ve ventilasyon profilleri de düşük rakımdakilere nazaran daha güzeldi. Analimiz yaş, cinsiyet ve öteki kıymetli ölümcül yüklerin bu güzelleşmede bir tesir yapmadığını ortaya koydu.”
